Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Телини эшигин, махтау джабар.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Акъыллы башны – тили къысха.
Тойгъан антын унутур.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Ач бёрюге мекям джокъ.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Тилчиден кери бол.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Къонагъы джокъну – шоху джокъ.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Чомартны къолу берекет.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Тели турса – той бузар.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Мадар болса, къадар болур.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Джауумдан сора, кюн кюйдюрюр, ётюрюкден сора, айыб кюйдюрюр.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Кёбге таш атма.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Чабакъ башындан чирийди.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Акъдан къара болмаз.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
