Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Ариу сёз – къылычдан джити.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Эринчекге кюн узун.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Терслик кетер, тюзлюк джетер.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Сёлеш деб шай берген, тохта деб, сом берген.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Ашха уста, юйюнде болсун
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Садакъачыны джаны – къапчыгъында.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Окъ къызбайны джокълайды.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Таукел адам тау тешер.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Тили узунну, намысы – къысха.
Аш иеси бла татлыды.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Хар зат кесини орнуна иги.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
