Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Ачны эсинде – аш.
Мал тутхан – май джалар.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Ач уят къоймаз.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Чабакъ башындан чирийди.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Билген билмегенни юретген адетди.
Окъугъан озар, окъумагъан тозар.
Ариуну – ауруу кёб.
Тели турса – той бузар.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Эски джаугъа ышанма.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Тойгъандан сора, ашны сёкме.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
