Джукъу тёшек сайламайды.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Нарт сёз – тилни бети.
Кийим тукъум сордурур.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Тёзген – тёш ашар!
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Ишлемеген – тишлемез.
Уруну арты – къуру.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Таугъа чыгъаллыкъ эсенг, тюзде къалма.
Джети тилни билген джети кишиди.
Эки итни арасына сюек атма, эки адамны арасында сёз чыгъарма.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Элиб деген, элге болушур.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Татлы сёз – балдан татлы.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
