Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Аш иеси бла татлыды.
Юреннген ауруу къалмаз.
Экеу тутушса, биреу джыгъылыр.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Ат да турмайды бир териде.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Хата – гитчеден.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Ичимден чыкъды хата, къайры барайым сата?
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ариу сёз – къылычдан джити.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Джангыз торгъай джырламаз.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Сёз сёзню айтдырыр.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Кёбге таш атма.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Накъырданы арты керти болур.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Аманнга алтын чыдамаз.
Нарт сёз – тилни бети.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
