Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Керилген да, ургъан кибикди.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Аш берме да, къаш бер.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Кёбню кёрген – кёб билир.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Мухардан ач ычхынмаз.
Ариуну – ауруу кёб.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Тойгъан джерге джети къайт.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Чабакъ башындан чирийди.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Ачлыкъ отха секиртир.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Айранын берсенг, челегин да къызгъанма.
Таукел къуру къалмаз.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Билмейме деген – бир сёз
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Аманнга да, игиге да оноусуз къатышма.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Кийим тукъум сордурур.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
