Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Эски джаугъа ышанма.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Окъ къызбайны джокълайды.
Алма терегинден кери кетмез.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Чомарт къолда мал къалмаз.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Алгъанда – джууукъ, бергенде – джау.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Адебни адебсизден юрен.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Аш кетер да бет къалыр.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Къызны минг тилер, бир алыр.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ана къолу ачытмаз.
Акъыл неден да кючлюдю.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Бек ашыкъгъан меннге джетсин, дегенди аракъы.
