Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Адам сёзюнден белгили.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Тойгъан джерге джети къайт.
Хатерли къул болур.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Бозаны арты дауур болур.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Тёзген – тёш ашар!
Таукелге нюр джауар.
Джарлыны тону джаз битер.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Керилген да, ургъан кибикди.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Болджал ишни бёрю ашар.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Бермеген къол, алмайды.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Мураты болгъанны джюрек тебюую башхады.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Джангыз торгъай джырламаз.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Башынга джетмегенни сорма.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Эл ауузу – элия.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Билим къая тешер.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Эртде тургъан джылкъычыны эркек аты тай табар.
