Джангыз терек къынгыр ёсер.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Ишлемеген – тишлемез.
Дуния мал дунияда къалады.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Накъырда – кертини келечиси.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Артына баргъанны, къатына барма.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Эл ауузу – элия.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Башынга джетмегенни сорма.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Нарт сёз къарт болмаз.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Бермеген къол, алмайды.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Аш кетер да бет къалыр.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Чакъырылмагъан джерге барма, чакъырылгъан джерден къалма.
Элни кючю – эмеген.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Ушамагъан – джукъмаз.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Тил бла келеди джыр да.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Джангыз торгъай джырламаз.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
