Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Ночной Нальчик

Кюн кёрмеген, кюн кёрсе, кюндюз чыракъ джандырыр.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Накъырда – кертини келечиси.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Ата Джуртун танымагъан, атасын да танымаз.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Суу кетер, таш къалыр.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Эр абынмай, эл танымаз.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ата – баланы уясы.
Мадар болса, къадар болур.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Къалгъан ишге къар джауар.
Тилчиден кери бол.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Башынга джетмегенни сорма.
Итли къонакъ джарашмаз.
Кёб джат да, бек чаб.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Джумушакъ терекни къурт ашар.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Зар адамны насыбы болмаз.
Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.