Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Ночной Нальчик

Малны кют, джерни тюрт.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Баш болса, бёрк табылыр.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Джолда аягъынга сакъ бол, ушакъда тилинге сакъ бол.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Ачлыкъ отха секиртир.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Билмейме деген – бир сёз
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Кёбню кёрген – кёб билир.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аш иеси бла татлыды.
Болджал ишни бёрю ашар.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Хоншуну тауугъу къаз кёрюнюр, келини къыз кёрюнюр.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Урунуу – насыбны анасы.