Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Ночной Нальчик

Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Ашха уста, юйюнде болсун
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Чомартны къолу берекет.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Тынгылагъан тынгы бузар.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Чабакъгъа акъыл, табагъа тюшсе келеди.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Ёксюзню тилеги къабыл болур.
Татлы сёз – балдан татлы.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Урунуу – насыбны анасы.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Аш иеси бла татлыды.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Таукел къуру къалмаз.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.