Эльбрусоид :: Эльбрусоид :: Ночной Нальчик

Баш болса, бёрк табылыр.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Кюлме джашха – келир башха.
Нарт сёз – тилни бети.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Ат басханны джер билед.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Чабакъ башындан чирийди.
Адамны артындан къара сабан сюрме.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Хата – гитчеден.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Телини эшигин, махтау джабар.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Итли къонакъ джарашмаз.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Къарнынг бла ёч алма.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Аманнга алтын чыдамаз.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Чомарт бергенин айтмаз.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!