Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Джукъу тёшек сайламайды.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Билмезни кёзю кёрмез, этмезни къулагъы эшитмез.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Тёрде – темир таякълы, къаяда – чыпчыкъ аякълы.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Акъдан къара болмаз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Илму – джашауну джолу.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Нёгерсизни джолу узун.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Тели турса – той бузар.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Чомартны къолу берекет.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Билмейме деген – бир сёз
