Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Ат да турмайды бир териде.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Ана къолу ачытмаз.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Джылыгъа джылан илешир.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Сабий кёргенин унутмаз.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Суу кетер, таш къалыр.
Къыйынлы джети элге оноу этер.
Къарнынг бла ёч алма.
Дуния мал дунияда къалады.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Джети тилни билген джети кишиди.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Таш ата билмеген, башына урур.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Эшекни не къадар тюйсенг да, ат болмаз.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Джаханимни кёрмей, джандетге кёл салмазса.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Ачны эсинде – аш.
Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
