Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Ашха уста, юйюнде болсун
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Уруну арты – къуру.
Хар зат кесини орнуна иги.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Башы ишлегенни, ауузу да ишлер.
Узун джолну барсанг, бюгюн келирсе, къысха джолну барсанг, тамбла келирсе.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Хар сёзню орну барды.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Намыс сатылыб алынмайды.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Окъумагъан сокъурду, сокъур ташха абыныр!
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Эски джаугъа ышанма.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Тил бла келеди джыр да.
Акъыллы башны – тили къысха.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Битмегеннге сакъал – танг.
Ата джурт – алтын бешик.
Суу кетер, таш къалыр.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
