«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Нёгерсизни джолу узун.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Ачны эсинде – аш.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Билимсиз иш бармаз.
Адебни адебсизден юрен.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Таукел къуру къалмаз.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Хар ишни да аллы къыйынды.
Элге къуллукъ этмеген, элге ие болмаз.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Баланы адам этген анады.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ариу джол аджал келтирмез.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Игини сыйлагъан адетди.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Акъыллы башны – тили къысха.
