Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Хар сёзню орну барды.
Элиб деген, элге болушур.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Тилчиден кери бол.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Кёбге таш атма.
Тёрени джагъы джокъ.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Къуллукъчума, деб махтанма, къуллукъ – хаух джамчыды!
Чомартны къолун джокълукъ байлар.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Ариу джол аджал келтирмез.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Эски джаугъа ышанма.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Джукъу тёшек сайламайды.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Чомарт бергенин айтмаз.
Кийим тукъум сордурур.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Этни бети бла шорпасы.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Зар адамны насыбы болмаз.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Билмейме деген – бир сёз
