Тиширыусуз юй – отсуз от джагъа.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Джаралыны джастыгъында сау ёлюр.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Керти сёзге тёре джокъ.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Таукел къуру къалмаз.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Джангыз торгъай джырламаз.
Адам сёзюнден белгили.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Кёбге таш атма.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Тилчиден кери бол.
Чабакъ башындан чирийди.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Тойгъан антын унутур.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Ариу джол аджал келтирмез.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Къарыусузгъа кюлме, онгсузгъа тийме.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Нарт сёз къарт болмаз.
