Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Ашха уста, юйюнде болсун
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Ауругъан – джашаудан умутчу.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Чакъырылмагъан къонакъ къачан кетерин сормаз.
Тил – кесген бычакъ, сёз – атылгъан окъ.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Къарнынг бла ёч алма.
Дуния малгъа сатылма, кесингден телиге къатылма.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Адебни адебсизден юрен.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Гугурук къычырмаса да, тангны атары къалмаз.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Бермеген къол, алмайды.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Эл ауузу – элия.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Башынга джетмегенни сорма.
Кийим тукъум сордурур.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Билген билмегенни юретген адетди.
Ариу сёзде ауруу джокъ.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.