Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эринчекни аурууу – кёб.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Чомарт джарлы болмаз.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Юйюнг бла джау болгъандан эсе, элинг бла джау бол.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Таукел къуру къалмаз.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Татлы сёз – балдан татлы.
Аджашхан тёгерек айланыр.
Ашхы болсанг, атынг чыгъар, аман болсанг, джанынг чыгъар.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джырына кёре эжиую.
Адамны сабийин сюйген джюреги, бычакъча, джитиди.
Сескекли кесин билдирир.
Зарда марда джокъ.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Бал чибинни ургъаны – ачы, балы – татлы.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Аш кетер да бет къалыр.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Алма терегинден кери кетмез.
Болджал ишни бёрю ашар.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Джогъун бар этген, барын бал этген.