Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Ата – баланы уясы.
Уллу сёзде уят джокъ.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Джангыз терек къынгыр ёсер.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Хар зат кесини орнуна иги.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Ана къолу ачытмаз.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Ана кёлю – балада, бала кёлю – талада.
Окъ къызбайны джокълайды.
Джангыз торгъай джырламаз.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.