Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Кёзден кетген, кёлден да кетеди.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Уллу айтханны этмеген – уллаймаз.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Хата – гитчеден.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Ёмюрлюк шохлукъну джел элтмез.
Иесиз малны бёрю ашар.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Ишленмеклик адамлыкъды.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Къалгъан ишге къар джауар.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Джети тилни билген джети кишиди.
Баш болса, бёрк табылыр.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Ана къолу ачытмаз.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Башынга джетмегенни сорма.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Эринчекге кюн узун.
Кёб джат да, бек чаб.