Мал кёб болса, джууукъ кёб болур.
Къатын къылыкъсыз, эр тынчлыкъсыз.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Къызны минг тилер, бир алыр.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Айтылгъан сёз ызына къайтмаз.
Ат да турмайды бир териде.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Чомартны къолу берекет.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Ана къолу ачытмаз.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Къайтырыкъ эшигинги, къаты уруб чыкъма.
Бозаны арты дауур болур.
Баланы адам этген анады.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Къыз келсе, джумуш эте келеди, къатын келсе, ушакъ эте келеди.
Тойгъан антын унутур.
Этим кетсе да, сюегим къалыр.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Джуртун къоругъан озар.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
