Къарнынг тойгъунчу аша да, белинг талгъынчы ишле.
Ашхы адам – халкъ байлыгъы, ашхы джер – джашау байлыгъы.
Уллу сёзде уят джокъ.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Аманны тукъумуна къарама, игини тукъумун сорма.
Къарнынг бла ёч алма.
Сёз сёзню айтдырыр.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Ашын ашагъанынгы, башын да сыйла.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Бозанг болмагъан джерге, къалагъынгы сукъма.
Эл ауузу – элек, анга ийнаннган – халек.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Таякъ этден ётер, тил сюекден ётер.
Къобан да къуру да къобханлай турмайды, адам да къуру да патчахлай турмайды.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Арыгъан къош чамчы болур.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Ишге юренсин къоллары, халкъ бла болсун джоллары.
Адам сёзюнден белгили.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Эри аманны, къатыны – аман.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Орундукъ тюбюнде атылсам да, орта джиликме, де да айлан.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Ачны эсинде – аш.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Хар сёзню орну барды.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Намысы болмагъанны, сыйы болмаз.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Аш берме да, къаш бер.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
