Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Ойнай билмеген, уруб къачар.
Алма терегинден кери кетмез.
Кёб къычыргъандан – къоркъма, тынч олтургъандан – къоркъ.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Эркишиге тары кебек танг кёрюнюр.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Джылыгъа джылан илешир.
Ач, тоймам, дейди, тойгъан, ач болмам, дейди.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Ауругъаннга – кийик саулукъ, джетген къызгъа – чилле джаулукъ.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Чарсда алчыны эл кёреди.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Кёб джат да, бек чаб.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Ана къолу ачытмаз.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Билим ат болуб да чабар, къуш болуб да учар.
Кёл ашады да, кеси ашады.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Сёз сёзню айтдырыр.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
