Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Билмейме деген – бир сёз
Терек ауса, отунчу – кёб.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Накъырданы арты керти болур.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Таш ата билмеген, башына урур.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Аджалсыз ёлюм болмаз.
Иги – алгъыш этер, аман – къаргъыш этер.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Башда акъыл болмаса, эки аякъгъа кюч джетер.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Элни кючю – эмеген.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Джуртун къоругъан озар.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Соргъан айыб тюлдю, билмеген айыбды.
Тамчы таш тешер.
Тил – миллетни джаны.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Арбаз къынгырды да, ийнек сауалмайма.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
Уллу суу бла уллу ауруудан башынгы сакъла.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
