Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Зарда марда джокъ.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Нарт сёз къарт болмаз.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Мал тутхан – май джалар.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Агъач халкъгъа алтынды, иссиликге салкъынды.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Окъуу – билимни ачхычы, окъуу – дунияны бачхычы.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
От этилмеген джерден тютюн чыкъмайды.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Адам боллукъ, атламындан белгили болур.
Тил бла келеди джыр да.
Айран тёгюлсе, джугъусу къалыр.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Аз сёлеш, кёб ишле.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Бек анасы джыламаз.
Рысхысына кёре, джаш ёсер, къышлыгъына кёре, мал ёсер.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Сютню башын джалагъан къутулур, тюбюн ичген тутулур.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Джыланны къуйругъундан басарынг келсе, аны башы болгъанын унутма.
Ат басханны джер билед.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Тюзню ётмеги тюзде къалса да, тас болмаз.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Керилген да, ургъан кибикди.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Джарлыны тону джаз битер.
Нарт сёз – тилни бети.
