Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Ата – билек, ана – джюрек!
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Кимни – тили, тиши онглу, кимни – къолу, иши онглу.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Билгенни къолу къарны джандырыр.
Мухар, кеси тойса да, кёзю тоймаз.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Биреу къой излей, биреу той излей.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Акъыл неден да кючлюдю.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Сагъыш – къартлыкъгъа сюйюмчю.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Таукелге нюр джауар.
Ана къойну – балагъа джандет.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Бермеген къол, алмайды.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Бастасын ашагъан, хантусун да ичер.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Кийимни бичсенг, кенг бич, тар этген къыйын тюлдю.
Ата Джуртча джер болмаз, туугъан элча эл болмаз.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Ат да турмайды бир териде.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Игини сыйлагъан адетди.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Окъ къызбайны джокълайды.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Арыгъан къош чамчы болур.
Хатерли къул болур.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Къызбайны юйюне дери сюрсенг, батыр болур.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
но возможно, что среди карачаевцев есть Атабиевы