Акъдан къара болмаз.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Суу кетер, таш къалыр.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Рысхы – насыбха къор.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Болджал ишни бёрю ашар.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Билим къая тешер.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Ат басханны джер билед.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Аш берме да, къаш бер.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Биреуню къыйынлыгъы бла кесинге джол ишлеме.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Дуния мал дунияда къалады.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Таукел адам тау тешер.
Тил – миллетни джаны.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Кюл тюбюндеги от кёрюнмейди.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Ана къойну – балагъа джандет.
Тели турса – той бузар.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
но возможно, что среди карачаевцев есть Атабиевы