Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Aдам боллукъ, сыфатындан белгили.
Хансыз джомакъ болмаз.
Сууда джау джокъ, кёб сёзде магъана джокъ.
Къолунгдан къуймакъ ашатсанг да, атаны борчундан къутулмазса.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Сакъ юйюне сау барыр.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ашха уста, юйюнде болсун
Абынмазлыкъ аякъ джокъ, джангылмазлыкъ джаякъ джокъ.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Къарнынг ауруса, ауузунгу тый
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Уллу къазанда бишген эт, чий къалмаз.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
Къонагъынгы артмагъын алма да, алгъышын ал.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Ариу джол аджал келтирмез.
Хар сёзню орну барды.
Дууулдаса – бал чибин, къонса – къара чибин.
Кёбге таш атма.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Джарлы эскисин джамаса, къууаныр.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Биреу ашаб къутулур, биреу джалаб тутулур.
но возможно, что среди карачаевцев есть Атабиевы