Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Суу кетер, таш къалыр.
Ат басханны джер билед.
Къонакъ кёб келюучю юйню, къазаны отдан тюшмез.
Хар зат кесини орнуна иги.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Олтуруб кёрюнмей эди да, ёрге туруб кёрюне эди.
Аз айтсам, кёб ангылагъыз.
Таукел адам тау тешер.
Къоркъакъны кёзю экили кёрюр.
Тойгъан джерге джети къайт.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Ата – билек, ана – джюрек!
Аз сёлеш, кёб ишле.
Къулакъдан эсе, кёзге ышан.
Чабакъ башындан чирийди.
Бермеген къол, алмайды.
Керти сёзге тёре джокъ.
Алма терегинден кери кетмез.
Сакъламагъан затынга джолукъсанг, не бек къууанаса, не бек ачыйса.
Джерни букъусу кёкге къонмаз.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Иги болса, тамадама – махтау, аман болса, меннге – айыб.
Этек чакъмакълары баш джаргъан, сёлешген сёзлери таш джаргъан.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Сёз къанатсыз учар.
Акъыл бла адеб эгизледиле.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Элни кючю – эмеген.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Аджаллыгъа окъсуз шкок атылыр.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
но возможно, что среди карачаевцев есть Атабиевы