Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Джырчы ёлсе, джыры къалыр.
Джигер – джаннга къыйынлыкъ.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Аман адам этегингден тутса, кес да къач.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Джарашыу сюйген – джалынчакъ.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Ёлмесенг да, къарт дамы болмазса?
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Аш берме да, къаш бер.
Аман къатын алгъан, арыр, иги къатын алгъан джарыр.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Эринчекни эр алмаз, эр алса да, кёл салмаз, кёл салса да, кёб бармаз!
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Ач къарынны, токъ билмез
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Юй кюйдю да, кюйюз чыкъды, ортасындан тюйюш чыкъды.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Тёзген – тёш ашар!
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Акъыллы башны – тили къысха.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.