Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Келинин тута билмеген, къул этер, къызын тута билмеген, тул этер.
Тура эдим джата, къайдан чыкъды хата?
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Аш берме да, къаш бер.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Ётюрюк хапар аякъ тюбю бла джюрюйдю.
Бек анасы джыламаз.
Къууут – джелге, берне – бошха.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Билим – акъылны чырагъы.
Къонакъ аз олтурур, кёб сынар.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Ишленмеген джаш – джюгенсиз ат, ишленмеген къыз – тузсуз хант.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Уллу къашыкъ эрин джыртар.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Суу ичген шауданынга тюкюрме.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Тёзгеннге, джабылгъан эшик ачылыр.
Эр сокъур болсун, къатын тилсиз болсун.
Джети тилни билген джети кишиди.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Акъыллы башны – тили къысха.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.