Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Сангырау къулакъ эл бузар.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Артына баргъанны, къатына барма.
Адеби болмагъан къыз – тузсуз хант.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Бойнуму джети джерден кессенг да, мен ол ишни этеллик тюлме.
Адам сёзюнден белгили.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Ана къолу ачытмаз.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Сибиртки да сыйлы болду, кюрек да кюнлю болду.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Огъурлуну сёзю – суу, огъурсузну сёзю – уу.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Ёпкелегенни ашы татлы болады.
Тойгъан джерден туугъан джер игиди.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Акъыллы башны – тили къысха.
Хазыр ашха – терен къашыкъ.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Къарнынг бла ёч алма.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Башынга джетмегенни сорма.
Кёз – сюйген джерде, къол – ауругъан джерде.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Сабийликде юретмесенг, уллу болса – тюзелмез.
Окъ къызбайны джокълайды.
Чабар ат – джетген къыз.
Ана къойну – балагъа джандет.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Ат басханны джер билед.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.