Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Аджашханны ызындагъы кёреди, джангылгъанны джанындагъы биледи.
Акъыллы эркиши атын махтар, акъылсыз эркиши къатынын махтар.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Чомартха Тейри да борчлуду.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Аллахха ийнаннган кишини, Аллах онгдурур ишин.
Джарлы джети элни сёзюн этер.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Акъыл къартда, джашда тюйюлдю – башдады.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Тилчиден кери бол.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Къонакъ болсанг, ийнакъ бол.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Чабар ат – джетген къыз.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Кютгени беш эчки, сызгъыргъаны уа, джерни джарады.
Башынга джетмегенни сорма.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Этни бети бла шорпасы.
Уясында не кёрсе, учханында аны этер.
Эки къатын алгъан – эки ташны ортасына башын салгъан.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Адамны сыфатына къарама, сёзюне къара.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Ашха уста, юйюнде болсун
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Ашыкъгъанны этеги бутуна чырмалыр.
Мени джылытмагъан кюн, меннге тиймесин!
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.