Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Шапа кёб болса, аш татымсыз болур.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Джашынгы кесинг юретмесенг, джашау юретир.
Байлыкъ тауусулур, билим тауусулмаз.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Бал – татлы, балдан да бала – татлы.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Билмейме деген – бир сёз
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Тёзген – тёш ашар!
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Акъыл неден да кючлюдю.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Илму – джашауну джолу.
Эр абынмай, эл танымаз.
Этни да ашады, бетни да ашады.
Малны кют, джерни тюрт.
Тойгъан антын унутур.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Тойгъа алгъа да барма, тойда артха да къалма.
Ёлген эшек бёрюден къоркъмайды.
Арыгъан къош чамчы болур.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Байдан умут эте, джарлыдан ёгюз багъасы къорады.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Тюзлюк тас болмайды.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Аш кетер да бет къалыр.
Ётюрюкчюню шагъаты – къатында.
Чомарт джарлы болмаз.
Эшекге миннген – биринчи айыб, андан джыгъылгъан – экинчи айыб.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.