Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Джюрекден джюрекге джол барды.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Ётюрюкню къуйругъу – бир тутум.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Арбаз сайлама да, хоншу сайла.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Сыфатында болмагъаны, суратында болмаз.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Ач отунчуну ачыуу – бурнунда.
Адамны аманы адамны бети бла ойнар.
Алтыда кюлмеген, алтмышда кюлмез.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Аш кетер да бет къалыр.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Кийиминг бла танылма, адамлыкъ бла таныл.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Къонакъ аман болса, къонакъбай джунчур
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Билмегенинги, билгеннге сор.
«Ёгюз, джаргъа джууукъ барма, меннге джюк боллукъса», - дегенди эшек.
Эр абынмай, эл танымаз.
Зарда марда джокъ.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Баш – акъыл ючюн, акъылман – халкъ ючюн.
Рысхы – сют юсюнде кёмюк кибикди.
Чоюнну башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Билмейме деген – бир сёз
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Айранны сюйген, ийнек тутар.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Юйюнгден чыкъдынг – кюнюнгден чыкъдынг.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Къартха ушагъан джаш – акъыллы, джашха ушагъан къарт – тели.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Тёгюлген тюгел джыйылмайды.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Гитче джилтин уллу элни джандырыр.
Джаш къарыу бла кючлю, къарт акъыл бла кючлю.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Тойгъан антын унутур.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.