Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Ач – эснер, ат – кишнер.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Къан бла кирген, джан бла чыгъар.
Мал ёлсе, сюек къалыр, адам ёлсе, иши къалыр.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Кюлме джашха – келир башха.
Ашхы сёз таш тешер.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Чомартха хар кюн да байрамды.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Къарт болгъан джерде, берекет болур, сабий болгъан джерде, оюн болур.
Ачыу алгъа келсе, акъыл артха къалады.
Телини эшигин, махтау джабар.
Джаш болсун, къыз болсун, акъылы, саны тюз болсун.
Ачылгъан эт джабылыр, кёрген кёз унутмаз.
Сакъ юйюне сау барыр.
Джукъу тёшек сайламайды.
Къызгъанчдан ычхыныр, мухардан ычхынмаз.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Ачыкъ джюрекге джол – ачыкъ.
Харам къарнашдан, халал тенг ашхы.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Таш ата билмеген, башына урур.
Алим болгъандан эсе, адам болгъан къыйынды.
Кёл ашады да, кеси ашады.
Аш берме да, къаш бер.
Билими азны – ауузунда кирит.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Билеги кючлю, бирни джыгъар, билими кючлю, мингни джыгъар.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Ачны эсинде – аш.
Таукел адам тау тешер.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Чыбыкълыкъда бюгюлмеген, къазыкълыкъда бюгюлмей эди.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Айтылгъан буйрукъ, сёгюлмез
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Тенги кёбню джау алмаз, акъылы кёбню дау алмаз.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Аллахдан тилесенг, кёб тиле.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.