Ауузу бла къуш тута айланады.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Миллетни бойну – базыкъ, аны бла кюрешген – джазыкъ.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Мухарны эси – ашарыкъда.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Адамгъа аман кюн соруб келмейди.
Эри аманны, къатыны – аман.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Эм уллу байлыкъ – джан саулукъ.
Башынга джетмегенни сорма.
Джетген къыз джерли эшекни танымаз.
Бермеген къол, алмайды.
Аууз сакълагъан – джан сакълар.
Нарт сёз къарт болмаз.
Ашарыкъда сайлагъаннга – чий гырджын.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Тили узунну, намысы – къысха.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Иги адам абынса да, джангылмаз.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Ачны эсинде – аш.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Босагъа таш юйге кирмей эди, тыбыр таш эшикге чыкъмай эди.
Кирсизни – саны таза, халалны – къаны таза.
Суугъа – таянма, джаугъа – ийнанма.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Тамчы таш тешер.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Элиб деген, элге болушур.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Хар зат кесини орнуна иги.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
