Джумушакъ сёз къаты таякъны сындырыр.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Кесинге джетмегенни, кёб сёлешме.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Магъанасыз сёз – тауушсуз сыбызгъы.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Ариу джол аджал келтирмез.
Халкъгъа джарагъан, джарлы къалмаз.
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Атынг аманнга чыкъгъандан эсе, джанынг тамагъынгдан чыкъсын.
Хунаны тюбюн къазсанг, юсюнге ауар.
Тай асырагъан, атха минер.
Тамырсыз терекге таянма – джыгъылырса.
Бермеген къол, алмайды.
Аш кетер да бет къалыр.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Ургъан суудан башынгы сакъла.
Окъуусуз билим – джокъ, билимсиз кюнюнг – джокъ.
Эри аманны, къатыны – аман.
Уллу сёлешме да, уллу къаб.
Кёл – къызбай, къол – батыр.
Кёб ант этген, кёб ётюрюк айтыр.
Окъугъанны бети джарыкъ.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Тилчи бир сагъатха айлыкъ хата этер.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Игилик игилик бла сингдирилиучю затды.
Бир онгсуз адам адет чыгъарды, деб эштирик тюлсе.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Чомарт бергенин айтмаз.
Къыйынлы джети элни къайгъысын этер.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Джангызны оту джарыкъ джанмаз!
Аман адам элни бир-бирине джау этер.
Къалгъан ишге къар джауар.
Туз, гырджын аша, тюзлюк бла джаша.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Чабакъ башындан чирийди.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Эли джокъну – кёлю джокъ.
