Ишлерге уял да, ашаргъа табма.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Ачны эсинде – аш.
Тилде сюек болмаса да, сюек сындырыр.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Тойгъан антын унутур.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Тенгни тенглиги джашай барсанг билинир.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Тюкюрюк баш джармаз, налат кёз чыгъармаз!
Ышармагъан – кюлмез, кюлмеген – къууанчны билмез.
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Кёб джашагъан – кёб билир.
Эркиши – от, тиширыу – суу.
Къалгъан ишге къар джауар.
Аманнга игилик этсенг, юйюнге сау бармазса.
Танг атмайма десе да, кюн къоярыкъ тюйюлдю.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Урама да – ёледи, сатама да – келеди.
Ёгюзню мюйюзлери ауурлукъ этмейдиле.
Тюзлюк шохлукъну бегитир.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Хансыз джомакъ болмаз.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Терек ауса, отунчу – кёб.
Ханнга да келеди хариблик.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Арба аугъандан сора, джол кёргюзтюучю кёб болур.
Къар – келтирди, суу – элтди.
Оюмсуз атлагъан, аджалсыз ёлюр.
Ауузу бла къуш тута айланады.
Чакъырылмагъан къонакъ – орунсуз.
Нарт сёз – тилни бети.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Къаллай салам берсенг, аллай джууаб алырса.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Бети – къучакълар, джюреги – бычакълар.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Хантына кёре тузу, юйюне кёре къызы.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Таш ата билмеген, башына урур.
Адеб этмеген, адеб кёрмез.
