Ариуну – ауруу кёб.
Ата джурт – алтын бешик.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Акъыл неден да кючлюдю.
Айырылгъанланы айю ашар, бёлюннгенлени бёрю ашар.
Тешик этген тынчды, аны джамагъан къыйынды.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Эл тойса, тоймагъан, эл къойса, къоймагъан.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Мадар болса, къадар болур.
Ашхы сёз таш тешер.
Ётюрюкден тюбю джокъ, кёлтюрюрге джиби джокъ.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Сёз сёзню айтдырыр.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Ёлген ийнек сютлю болур.
Кёзюнде тереги болгъан, чёбю болгъаннга кюле эди.
Билмейме деген – бир сёз
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Адеб базарда сатылмаз.
Айран ичген – къутулду, джугъусун джалагъан – тутулду.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Джыйырма къойну юч джыйырма эбзе кюте эди.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Иги бла джюрюсенг, джетерсе муратынга, аман бла джюрюсенг, къалырса уятха.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Ауузу аманнга «иги», деме.
Тил бла келеди джыр да.
Сабыр джетер муратха, сабырсыз къалыр уятха.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Къарт айтханны этмеген, къартаймаз.
Билими азны – ауузунда кирит.
Ата – баланы уясы.
Ариу джол аджал келтирмез.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Ашхы – джыяр, аман – джояр.
Бетинги сатма, малынгы сат.
Эринчекге кюн узун.
Керек ташны ауурлугъу джокъ.
Джюз элде джюз ёгюзюм болгъандан эсе, джюз джууугъум болсун.
