Билгенни къолу къарны джандырыр.
Ауругъанны сау билмез, ач къарынны токъ билмез.
Душманны тышы – акъ, ичи – къара.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Тилсиз миллет джокъ болур.
Ата – баланы уясы.
Атлыны кёрсе, джаяуну буту талыр.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Тойгъа барсанг, тоюб бар, эски тонунгу къоюб бар.
Ёгюзню мюйюзюнден тутадыла, адамны сёзюнден тутадыла.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Къолу уллу – асыу, аягъы уллу – джарсыу.
Къонакъны къачан кетерин сорма, къачан келлигин сор.
Малны кют, джерни тюрт.
Ёзденликни джайгъан – джокълукъ.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Телини эшигин, махтау джабар.
Джети тилни билген джети кишиди.
Эри аманны, къатыны – аман.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Ашхылыкъ джерде джатмайды, аманлыкъ суугъа батмайды.
Къарт бла баш аша, джаш бла аякъ аша.
Ана къойну – балагъа джандет.
Тау башында, тау болмаз, джангыз терек, бау болмаз.
Къумурсхала джыйылсала, пилни да джыгъадыла.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Аш хазыр болса, иш харам болур.
Мухардан ач ычхынмаз.
Телиге от эт десенг, юйюнге от салыр.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Сормай – алма, чакъырылмай – барма.
Минг тенг да азды, бир джау да кёбдю.
Ётген ёмюр – акъгъан суу.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Адебни адебсизден юрен.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Тешигини къатында, чычхан да батыр болур.
Чомарт къонакъ юй иесин сыйлар.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Тыш элде солтан болгъандан эсе, кесинги элде олтан болгъан игиди!
Джаз бир кюнню джатсанг, къыш талай кюнню абынырса.
Тик ёргени, тик энгишгеси да болады.
Ариу сёз аурууунгу алыр.
Тойгъан джерге джети къайт.
Кёб джат да, бек чаб.
Ёзденликни кёбю ётюрюк.
Босагъагъа джууукъ орун болса, ашыгъыб тёрге озма.
Аман хансны – урлугъу кёб.
