Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Артына баргъанны, къатына барма.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Къралынгы – душмандан, башынгы от бла суудан сакъла.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Ашхы тенг джолгъа салыр, аман тенг джолдан тайдырыр.
Байлыкъдан саулукъ ашхыды.
Адамны адамлыгъы къыйынлыкъда айгъакъланады.
Сагъышы джокъ – джукъучу, акъылы джокъ – къаугъачы.
Тилчи тилден къаныкъмаз.
Адамны джюреги нени кёрюрге сюйсе, кёзю да аны кёрюрге ёч болады.
Кёзю сокъурдан – къоркъма, кёлю сокъурдан – къоркъ.
Иги джашны ышаны – аз сёлешиб, кёб тынгылар.
Аджал соруб келмез, келсе, къайтыб кетмез.
Биреуге кёлтюрген таягъынг, кесинги башынга урур.
Иесиз малны бёрю ашар.
Бек анасы джыламаз.
Берекет берсин деген джерде, берекет болур.
Бюгюн дуния кибик, тамбла ахыратды.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Тил бла келеди джыр да.
Къазанда болса, чолпугъа чыгъар.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Кёкдеги болмаса, джердегин кёрмейди.
Адам сёзге тынгыла, акъыл сёзню ангыла.
Ойнаб айтсанг да, эслеб айт.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Агъач – джерни чырайы, кийим – эрни чырайы.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Эл ауузу – элия.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Джогъун бар этген, барын бал этген.
Элни кючю – эмеген.
Байлыкъ келсе, акъыл кетер.
Билимсиз иш бармаз.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Тёрдеги кюлсе, эшикдеги ышарыр.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Кёбню кёрген – кёб билир.
Эки къатын алгъанны къулагъы тынгнгаймаз.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Термилгенинги табмазса, кюлгенинге тюберсе.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
