Аз сёлеш, кёб ишле.
Эте билген, этген этеди, эте билмеген, юретген этеди!
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Къазанны башы ачыкъ болса, итге уят керекди.
Тели турса – той бузар.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Азыкълы ат арымаз, къатыны аман джарымаз.
Таш ата билмеген, башына урур.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Джарашыу сюйген – джалынчакъ.
Хансыз джомакъ болмаз.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Аякъларынгы джууургъанынга кёре узат.
Эки элинги тыйсанг, джети элде махталырса.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Ашатыргъа иш – ашхы, ишлетирге аш – ашхы.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Бичгенде ашыкъма, тикгенде ашыкъ.
Сакъалы текени да бар, мыйыгъы киштикни да бар.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Къартны бурнун сюрт да, оноугъа тут.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.
Къыз чыгъаргъан – къызыл къымжа.
Тюзлюк тас болмайды.
Насыблыны баласы кюн кюнден да баш болур, насыбсызны баласы, кюн кюнден да джаш болур.
Джашны джигитлиги сорулур, къызны джигерлиги сорулур.
Ауурну тюбю бла, дженгилни башы бла джюрюген.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Тёзген – тёш ашар!
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
Ариу сёз джыланны орнундан чыгъарыр.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Ат басханны джер билед.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Ханнга да келеди хариблик.
Кечеси – аяз, кюню – къыш, джарлы къаргъагъа бир аш тюш!
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Юй ишлеген балта эшикде къалыр.
Билим насыб берир, билим джолну керир.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Эрни эр этерик да, къара джер этерик да, тиширыуду.
Адеб джокъда, намыс джокъ.
Онгсузну – джакъла, тенгликни – сакъла.
Ашлыкъ – бюртюкден, джюн – тюкден.
Хар сёзню орну барды.
