Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Суугъа – чабакъ, къаягъа – ыргъакъ.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Къартны сыйын кёрмеген, къартлыгъында сыйлы болмаз.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Кёбден умут этиб, аздан къуру къалма.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Таш ата билмеген, башына урур.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Байны къызы баймакъ болса да, юйде къалмаз!
Эркишини аманы тиширыуну джылатыр.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Нафысынгы айтханын этме, намысынгы айтханын эт.
Эр абынмай, эл танымаз.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Суу кетер, таш къалыр.
Шайтан алдады, тюзлюк къаргъады.
Иги сёз – джаннга азыкъ, аман сёз башха – къазыкъ.
Ашыкъгъан cуу, тенгизге джетмез.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Джырчы джырчыгъа – къарнаш.
Юре билмеген ит, къонакъ келтирир.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Эски джаугъа ышанма.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Шекер бла туз – бир болмаз, ушамагъан – юй болмаз.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Тойгъанлыкъ къойгъа джарашады.
Байны оноуу, джарлыгъа джарамаз.
Тулпарлыкъ, билекден тюл – джюрекден.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Айыбны суу бла джууалмазса.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Ашаса, ашамаса да, бёрюню ауузу – къан.
Къуру гыбыт бек дыгъырдар.
Артына баргъанны, къатына барма.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Бети бедерден, намыс сакълама.
Чабар ат – джетген къыз.
«Ма», - дегенни билмесенг, «бер», - дегенни билмезсе.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Кёб джат да, бек чаб.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Кёпюр салгъан кеси ётер, уру къазгъан кеси кетер.
))