Аджашхан тёгерек айланыр.
Ишни ахырын ойламай, аллын башлама.
Джиби бир къат джетмей эди да, эки къат тарта эди.
Аман къатын сабий табса, бий болур…
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Иги сеники эсе да, сюйген кесимикин этеме.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Таукел адам тау тешер.
Ач келгенни – тойдур, кеч келгенни – къондур.
Экиндини кеч къылсанг, чабыб джетер ашхам.
Джылкъыдан – ат чыгъар, тукъумдан – джаш чыгъар.
Къазанчы аман болса, къазаны къайнамаз.
Тюзлюк тас болмайды.
Тенгинг джокъ эсе – изле, бар эсе – сакъла!
Аш кетер да бет къалыр.
Кесине оноу эте билмеген, халкъына да эте билмез.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Татлы сёз – балдан татлы.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Кюн – узун, ёмюр – къысха.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Къанны къан бла джуума, аманны аман бла къуума.
Джарлыны эшигин махтагъан джабар.
Кёб джат да, бек чаб.
Ата Джуртуму башы болмасам да, босагъасында ташы болайым.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Ач да бол, токъ да бол – намысынга бек бол.
Джаным-тиним – окъуу, билим.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Кёб ашасанг, татыуу чыкъмаз, кёб сёлешсенг, магъанасы чыкъмаз.
Эки ойлашыб, бир сёлешген.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Эрине къаргъыш этген къатын, эрнин къабар.
Чакъырылгъанны аты, чакъырылмагъанны багъасы болур.
Рысхы джалгъанды: келген да этер, кетген да этер.
Бир абыннган – минг сюрюнюр.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Тёрени джагъы джокъ.
Адам къаллай бир ишленмесе, аллай бир кесин уллу кёреди.
Джахил болса анасы, не билликди баласы?
Кёб джашагъан – кёб билир.
Ойнай-ойнай кёз чыгъар.
Окъугъан – асыу, окъумагъан – джарсыу.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Биреуню тёрюнден, кесинги эшик артынг игиди.
Тамбла алтындан бюгюн багъыр ашхы.
Насыб бютеу халкъны юлюшюдю.
Гугук кесини атын айтыб къычыргъанча, мен, мен деб нек тураса?
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
