Ашда уялгъан – мухар, ишде уялгъан – хомух.
Чомарт къолда мал къалмаз.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Элни кючю – эмеген.
Къатын байлыкъны сюер, эр саулукъну сюер.
Орну джокъну – сыйы джокъ.
Керти сёзге тёре джокъ.
Адебсиз адам – джюгенсиз ат.
Сёз – кюмюш, джыр – алтын.
Аманны эки битли тону болур, бирин сеннге кийдирир, бирин кеси киер.
Ишлегенде эринме, ишде чолакъ кёрюнме.
Окъдан джара эртде-кеч болса да бителир, сёз джара, ёмюрге къалыр.
Тюз сёз баргъан сууну тыяр.
Ашда – бёрю, ишде – ёлю.
Ишни аллы бла къууанма да, арты бла къууан.
Ашына кёре табагъы, балына кёре къалагъы.
Биреуге аманлыкъ этиб, кесинге игилик табмазса.
Халкъны юйю – туугъан джери.
Къая джолда джортма, ачыкъ сёзден къоркъма.
Джарлыны тону джаз битер.
Кийимни бир кюнню аясанг, минг кюннге джарар.
Махтаннган къыз, тойда джукълар.
Къарын къуру болса, джюрек уру болур.
Чабар ат – джетген къыз.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Таукел къуру къалмаз.
Ашха уста, юйюнде болсун
Ач къалгъандан, кеч къалгъан къолай.
Аман киши кеси юйюнде – къонакъ.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Телини эшигин, махтау джабар.
Биреуге аманлыкъны тилеме да, кесинге ашхылыкъны тиле.
Келлик заман – къартлыкъ келтирир, кетген заман – джашлыкъ ёлтюрюр.
Сабийни джумушха джибер да, ызындан бар.
Акъдан къара болмаз.
Ёлюк кебинсиз къалмаз.
Ач къарным, тынч къулагъым.
Байлыкъ болгъан джерде, тынчлыкъ джокъду.
Ана – юйню кюн джарыгъы.
Адамны аты башхача, акъылы да башхады.
Телиге акъыл салгъандан эсе, ёлгеннге джан салырса.
Джолунга кёре – джюрюшюнг, джагъанга кёре – юлюшюнг.
Ханы къызы буюгъа-буюгъа киштик болду.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Къызын тута билмеген, тул этер, джашын тута билмеген, къул этер.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Гыдай эчки суугъа къараб, мюйюзле кёрмесе, джашма алкъын, дегенди.
Тил джюрекге джол ишлейди.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Таш бла ургъанны, аш бла ур.
