Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Кийим тукъум сордурур.
Ёксюзню къалачы уллу кёрюнюр.
Хар адамгъа кеси миннген тау кибик.
Дуния мал дунияда къалады.
Тели турса – той бузар.
Халкъны джырын джырласанг, халкъ санга эжиу этер.
Джеринден айырылгъан – джети джылар, джуртундан айырылгъан – ёлгюнчю джылар.
Тил бла келеди джыр да.
Аурууну келиую тынч, кетиую – къыйын.
Чёбню кёлтюрсенг, тюбюнден сёз чыгъар.
Чакъырылмай келген къонакъ сыйланмай кетер.
Адам бла мюлк юлешмеген эсенг, ол адамны билиб бошагъанма, деб кесинги алдама.
Ариу джол аджал келтирмез.
Тойгъан джерге джети къайт.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Таукел адам тау тешер.
Ётюрюкню башын керти кесер.
Кесине гебен этелмеген, биреуге черен эте эди.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Ойнай билмеген, оюн бузар.
Азыкъ аз болса, эртде орун сал.
Акъыллы айтыр эди, акъылсыз къоймайды.
Тойну къарнашы – харс, джырны къарнашы – эжиу.
Башы джабылгъан челекге, кир тюшмез.
Гырджын – тепсини тамадасы.
Ёнгкюч къууана барыр, джылай келир.
Келгинчи, къонакъ уялыр, келгенден сора, къонакъбай уялыр.
Суу да къайтады чыкъгъан джерине.
Айраннга суу къош, телиге джол бош.
Киштикге къанат битсе, чыпчыкъ къалмаз эди.
Нёгерсизни джолу узун.
Акъылсызны джууукъгъа алма, акъыллыны кенгнге салма.
Къозулугъунда тоймагъан, къойлугъунда тоймаз.
Нарт сёз – тилни бети.
Айтхан сёзюне табылгъан.
Хаухну атма, ёнгкючню сатма.
Элиб деген, элге болушур.
Татлы сёз – балдан татлы.
Ашхы атаны – джашы ашхы, ашхы ананы – къызы ашхы.
Эллинг бла джау болсанг да, юйюнг бла джау болма.
Атлыны ашхысы, ат тизгининден билинир
Чакъырылмагъан къонакъ тёрге атламаз.
Билим – акъылны чырагъы.
Башсыз урчукъ тюзюне айланмаз.
Биреу къой излей, биреу той излей.
Билимли ёлмез, билимсиз кёрмез.
Зар адам ашынгы ашар, кесинги сатар.
Ушамагъан – джукъмаз.
Чомарт бергенин айтмаз.
Акъыллы – эл иеси, тели – эл баласы.