Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Адам къыйынлыгъын кёлтюрюр, зауукълугъун кёлтюрмез.
Тай асырагъан, атха минер.
Бёрю да ач къалмасын, эчки да ашалмасын.
Аз сёлешген, къайгъысыз турур.
Джюрекге ариу – кёзге да ариу.
Уллу атлама – абынырса, уллу къабма – къарылырса.
Байлыкъ адамны сокъур этер.
Нарт сёз – тилни бети.
Аман хансны – урлугъу кёб.
Суу кетер, таш къалыр.
Акъыл аздырмаз, билим тоздурмаз.
Къарнынг бла ёч алма.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Чыкълы кюнде чыкъмагъан, чыкъса къуру кирмеген.
Айтханы чапыракъдан ётмеген.
Джол бла сёзню къыйыры джокъ.
Билим къая тешер.
Бал ашаргъа сюе эсенг, чибин ургъаннга тёз.
Тин – байлыгъынг, терен саулугъунг.
Кёрмегеннге кебек – танг, битмегеннге сакъал – танг.
Билимден уллу байлыкъ джокъду.
Сёз садакъдан кючлюдю.
Аууздан келген, къолдан келсе, ким да патчах болур эди.
Ачлыкъда тары гырджын халыуадан татлы.
Кёлю джокъну – джолу джокъ.
Чабакъсыз кёлге къармакъ салгъанлыкъгъа, чабакъ тутмазса.
Дуния аламаты сен эсенг да, игиме деб айтма.
Атадан ёксюз – бир ёксюз, анадан ёксюз – эки ёксюз.
Игиге айтсанг – билир, аманнга айтсанг – кюлюр.
Адам туугъан джеринде, ит тойгъан джеринде.
Экеулен сёлеше тура эселе, орталарына барыб кирме.
Кёзню ачылгъаны – иги, ауузну джабылгъаны – иги.
Ишлегенден, къарагъан уста.
Ач – эснер, ат – кишнер.
Эл бла кёргенинг эрелей.
Тойгъан джерге джети къайт.
Билмегенинги, билгеннге сор.
Айырылмаз джууугъунга, унутмаз сёзню айтма.
Къошда джокъгъа – юлюш джокъ.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Келинни – келгинчи, бёркню кийгинчи кёр.
Ётюрюкню башын керти кесер.
От кюйдюрген, сау болса да, тот кюйдюрген, сау болмаз.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Бет бетге къараса, бет да джерге къарар.
Иши джокъну, сыйы джокъ.
Кюлме джашха – келир башха.
Адамны бетине къарама, адетине къара.
Кёлсюзден сёзсюз тууар.