Эльбрусоид :: Эльбрусоид

Насыблы элин сюер, насыбсыз кесин сюер.
Эм ашхы къайын ана мамукъ бла башынгы тешер.
Айныгъанлы алты кюн, тогъайгъанлы тогъуз кюн.
Хар сёзню орну барды.
Нёгер болсанг, тенг бол, тенг болмасанг, кенг бол.
Ишин билген, аны сыйын чыгъарады.
Къатыны харакетли болса, эри къымсыз болур.
Асхат ашлыкъ сата, юйдегиси ачдан къата.
Аман адамны тепсинге олтуртсанг, къызынгы тилер.
Намысы джокъну – дуниясы джокъ.
Хатерли къул болур.
Таукел тауну аудурур.
Тойчу джашха къарама, къойчу джашха къара.
Биреуню эскиси биреуге джангы болмайды.
Чалманны аллы къалай башланса, арты да алай барады.
Сабий болмагъан джерде, мёлек болмаз.
Тилчиден кери бол.
Къонакъ хазыр болгъанлыкъгъа, къонакъбай хазыр тюлдю.
Джан саулукъ бермей, сан саулукъ бермезсе.
Акъыл сабырлыкъ берир.
Ёлген аслан – сау чычхан.
Борчунг бар эсе, хурджунунга ойлаб узал.
Намыс болмагъан джерде, насыб болмаз.
Джашда акъыл джокъ, къартда къарыу джокъ.
Башланнган иш битер, къымылдагъан тиш тюшер.
Аман эсирсе, юйюн ояр.
Мен да «сен», дейме, сен да «кесим», дейсе.
Айтхан – тынч, этген – къыйын.
Кенгеш болса, уруш болмаз.
Билимсиз иш бармаз.
Эртде тургъан бла эртде юйленнген сокъуранмаз.
Арпа, будай – ащды, алтын, кюмюш а – ташды.
Баргъанынга кёре болур келгенинг.
Юйлю уругъа ит чабмаз.
Къарнынг къанлынга кийирир.
Ариу сёз – джаннга азыкъ, аман сёз – башха къазыкъ.
Къайгъы тюбю – тенгиз.
Элде адам къалмаса, ит тахтагъа минер.
Булут кёкге джарашыу, уят бетге джарашыу.
Иги адамны бир сёзю эки болмаз.
Мадар болса, къадар болур.
Бети къызарыучу адамны, джюреги харам болмаз.
Сютден ауузу кюйген, суугъа юфгюре эди.
Ким бла джюрюсенг, аны кёзю бла кёрюнюрсе.
Татлы тилде – сёз ариу, чемер къолда – иш ариу.
Кесинг сынамагъан затны, адамгъа буюрма.
Джюрекден джюрекге джол барды.
Кеси юйюмде мен да ханма.
Ёлюр джаннга, ёкюл джокъ.
Билмейме деген – бир сёз